Kendi yoluma baktığımda yaptığım yolculuğun hep kendime olduğunu fark ediyorum uzun zamandır. Bunu fark etmiş olduğum için önce kendime sarılıyorum sonra da tüm evrene. Şükrediyorum, kendime her yaklaştığımda yeni bir parçamı bulduğum için. İç kaynaklarıma ve bana bu dokunuşu yapmama alan açan dış kaynaklarıma teşekkürüm. 2020 Haziran gene kendimce duyguların içinde kaybolmuşum evet pek tabi farkındayım bir dokunuş gerek bir esneme, genişleme, bir akış hali aradığım ve Sevgili Hülya’nın “Esnek Dayanıklılık Programı”nın postunu gördüm instagramda. Gerçekten de bu dönem en ihtiyaç duyduğum kaynak, insan nereye odaklanırsa ondan sonuç alır işte kendime döndüğüm dönemde odaklandığım yerden gelen mesajı yanıtsız bırakmadım ve kayıt oldum programa büyük bir heyecanla. Ve şimdi ‘iyi ki’ diyorum, o zaman zaman duyguların içine giren bir ben’den öte başka bir ben varmış meğer şöyle bakıyorum da geçmişe, program boyunca öğrendiklerim ve öğrendiklerimi 21 gün boyunca pratik ederek yaşama kattığım yeni bir ben olmuşum. Çok sevdiğim bir sorusu var Mevlana’nın “Kendini düzenli olarak ziyaret ediyor musun?” diye sorar işte bu programla kendime her gün bu soruyu sormayı ve sorduğum sorunun cevabını verebilmeyi öğrendim. Kendimize olan yolculuğumuzda kendimize hediye edebileceğimiz en güzel programlardan. Yeni bir parçamı bulmama alan açan sana çok teşekkürler Hülya Ayav.